21 sty 2022

Spór o spory. Dlaczego wybrano B. subtilis i B. cereus?

Spór o spory. Dlaczego wybrano B. subtilis i B. cereus?
W normach europejskich mikroorganizmy testowe do badania skuteczności preparatów dezynfekcyjnych nie są wybierane przypadkowo lecz między innymi ze względu na swoją wysoką oporność. Wybrane do testów drobnoustroje stanowią model do badania skuteczności preparatów dezynfekcyjnych, choć nie zawsze mają istotne znaczenie kliniczne. Skuteczność preparatu wobec normatywnego mikroorganizmu świadczy o jego szerszym zakresie skuteczności wobec innych, podobnych drobnoustrojów. Przykładem mogą być spory Bacillus B. subtilis i B. cereus, „modelowe” organizmy testowe do badania skuteczności sporobójczej preparatów dezynfekcyjnych w obszarze medycznym. Spory Bacillus są jednymi z najbardziej opornych mikroorganizmów. Ze swojej ekstremalnej oporności na czynniki środowiskowe znana jest forma przetrwalnikowa B. subtilis. Znaleziono ją m.in. na dnie Rowu Mariańskiego. Odkryto, że nie jest wrażliwa na wysokie ciśnienie i potrafi przetrwać w środowisku co najmniej 24 lata (docelowo badacze zakładają, że przetrwa  nawet 500 lat). Natomiast B. cereus wytwarza sporę bakteryjną morfologicznie podobną do laseczki wąglika (B. anthracis). Jednak w odróżnieniu do niej nie ma otoczki i jest urzęsiona. Spory Bacillus pełnią także funkcję wskaźników biologicznych procesów sterylizacji, gdzie wysokie ciśnienie i temperatura mają za zadanie zredukować ich liczbę do „0”. Właśnie z tych powodów organizmami testowymi opisanymi w normie PN EN 17126 dotyczącej metodyki badania skuteczności sporobójczej środków dezynfekcyjnych są spory B. subtilis, B. cereus. Zgodnie z zapisami tej normy preparat ma działanie sporobójcze jeśli działa na spory B. subtilis i B. cereus. Natomiast jeśli działa jedynie na bakterie przetrwalnikowe C. difficile R027 to określamy go mianem: skuteczny wobec spor C. difficile. Szczególnie należy o tym pamiętać decydując o doborze produktu do dezynfekcji wysokiego poziomu – wymaganym w procedurze dekontaminacji endoskopów. Ze względu na fakt, iż endoskopy nie mogą zostać poddane procesowi sterylizacji, a dezynfekcja jest ostatecznym etapem przygotowania endoskopu do ponownego użycia, osiągnięcie jak najwyższej skuteczności jest celem nadrzędnym.    

Istnieje wiele wątpliwości dotyczących skuteczności produktów do dezynfekcji wobec wirusa SARS-CoV-2. Koronawirus SARS-CoV-2 jest wirusem osłonkowym/otoczkowym, podatnym na działanie większości substancji chemicznych występujących w środkach dezynfekcyjnych. Wirusy osłonkowe są stosunkowo łatwe do zabicia, są wrażliwe na czynniki zewnętrzne, detergenty i kwaśne pH.

Aby mieć potwierdzenie skuteczności preparatu wobec wirusów osłonkowych/otoczkowych należy sprawdzić czy dany preparat został przebadany zgodnie z obowiązującymi normami w zakresie wirusobójczości. Szczepem referencyjnym dla wirusów osłonkowych/otoczkowych, do których należą koronawirusy jest wirus Vaccinia. Udokumentowana skuteczność bójcza wobec tego wirusa jest jednoznaczna ze skutecznością bójczą wobec wirusa SARS-CoV-2.

 

 

Wróć do wszystkich aktualności